Την Πέμπτη 13 Ιουνίου και ώρα 10 π.μ., στην Β? σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ (1ο ΕΠΑΛ), το σχολείο μας διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία την θεατρική παράσταση με τίτλο “Ειρήνη του Αριστοφάνη” στην οποία συμμετείχαν παιδιά της Ε τάξης. Ευχαριστούμε όλους όσους μας βοήθησαν για την πραγματοποίηση της παράστασης. Ακολουθεί μια μικρή περίληψη του έργου, καθώς και φωτογραφίες της παράστασης!!
Περίληψη του έργου
Ο Δίας αγανακτισμένος καθώς είναι, στέλνει τον Πόλεμο για να τιμωρήσει τους ανθρώπους σαν αποτέλεσμα της ασέβειας τους προς τους θεούς και της αδυναμίας τους για ειρηνική συνύπαρξη. Οι κάποτε φιλήσυχοι καλλιεργητές τώρα παρατάνε τη γή και πιάνουν τα όπλα , τα χωράφια και τα δέντρα μαραζώνουν καθώς η έχθρα του πολέμου φουντώνει ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις. Ένας γεωργός ονόματι Τρυγαίος βλέπωντας όλη αυτή την τραγική κατάσταση, αποφασίζει να πάει στον Όλυμπο καβάλα σ? ένα σκαθάρι?άκουσον άκουσον, για να ζητήσει εξηγήσεις από τον ίδιο τον πατέρα των θεών για το που μπορεί να βρίσκεται η Ειρήνη. Φτάνοντας όμως στον Όλυμπο δεν βρίσκει κανέναν παρά μόνο τον Ερμή αφού οι θεοί μετακόμισαν γι?αλλού?ο Ερμής μέσα από έναν διάλογο εξηγεί στον Τρυγαίο τον λόγο για τον οποίο εγκατέλειψαν οι θεοί τον Όλυμπο καθώς και το γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξαναβρούν οι άνθρωποι την Ειρήνη.
Στη συνέχεια του δείχνει το μέρος όπου είναι φυλακισμένη η Ειρήνη και τον συμβουλεύει να κρυφτεί γιατί πλησιάζει ο Πόλεμος με τον γκαφατζή βοηθό του τον Τάραχο. Ο Πόλεμος ρίχνει δάση, πόλεις και χωριά μέσα σ? ένα τεράστιο γουδί και ετοιμάζεται να τα λιώσει όλα, μα μέσα στη μανία του ξεχνάει κάτι βασικό?το γουδοχέρι. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες του Τάραχου να βρει το εργαλείο ο Πόλεμος αποσύρεται τελικά στα ιδιαίτερα του για να το φτιάξει ο ίδιος. Στο μεταξύ ο Τρυγαίος βρίσκει την ευκαιρία να ελευθερώσει την Ειρήνη με τη βοήθεια λίγων φιλειρηνιστών συνανθρώπων του και του Ερμή. Ο Τρυγαίος επιστρέφει στη γη μαζί με την Ειρήνη και πιο συγκεκριμένα στο σπίτι του και στα παιδιά του, κι ενώ είναι έτοιμος ν? αρχίσει το γλέντι τον διακόπτει η επίσκεψη ενός δρεπανουργού κι ενός οπλοπώλη, με τον πρώτο να τον ευχαριστεί και τον δεύτερο να τον καταριέται. Η ιστορία τελειώνει με χορό και τραγούδι, όπως ταιριάζει σε μια ιστορία με αντιπολεμικό χαρακτήρα.
